halil sezai - ayyaş

Fm Gb Fm Gb Biz demlendik başımız tüttü, cümlelere hükmeder olduk Fm Gb Fm Acılarımızı iyi süzdük, mecnuna aşk öğretir olduk Fm Gb Fm Gb Bir gün çıkagelir ansızın, o insan güneşi somurtturur Fm Gb Fm Ebm Fm Biraz delikanlıysa eğer, o da bize Leylayı unutturur Fm Gb Fm Gb Ebm Ab Bbm Garezin kime büyük şehir Bbm İstanbul kime kızdı da böyle, bizden çıkarır oldu Gb Acısını kaybedenlerin acısını niye biz bulduk Ebm Gb Sonbahar içirir böyle aşk kimlere nasip oldu Ab Bbm Biz doğruyu aradıkça kimine göre ayyaş olduk Koca bir damla gözyaşıyım ben... Düşsem, "Kimin gözünden attın kendini?" derler... Kocaman bir gözyaşı var içimde, Baksalar, "Dünya tersine dönmüş" derler... O bir damlada kendilerini görmek istemedikleri için... Ben renksizim, yorgunum, beceriksizim... Yendiler beni... Ama kim? Neden? Şimdi kalbinin attığını sanan, koca bir hasretim... Adına yaşamak dedikleri meczup bir garabetim... Bir Salı pazarında toplanmayı bekleyen, çürümüş bir melodiyim... Oysa ki; Adına sevgi dedikleri, tanrının en güzel cezasının temsilcileriydik biz... Sen vardın... Ben vardım... Onur Can vardı... Koca bir şişenin dibiyim şimdi... Uçurumun kenarında... Bize hasret...