cem adrian - bana özel

Cm Ab Bb G Bu şehirde bir kadın var, adı bana özel bana özel, Elleri var küçücük, yüzüyse çiçeklerinden güzel çiçeklerinden güzel, Kimse bilmez benden başka, bir kalbi var kocaman ama bana özel bana özel bana özel, Bazen kızar dünyaya ama sadece kendini üzer kendini üzer, Göremezler göremezler... İzin vermese asla üzemezler üzemezler, Çözemezler çözemezler... Onun bir düşü var ki; asla asla bilemezler, Onu neden sevemezler, Bilemezler, hiç hiç sevemezler... Bazen bakar gökyüzüne o, bulutları izler bulutları izler, Kuş olup uçmak, kanat çırpmak, o bulutları geçmek ister geçmek ister, Yemyeşil çimenlerde sırılsıklam koşmak ister, Bu gri şehrin tüm yollarını rengarenk boyamak ister... Göremezler göremezler, kalbindeki elmasa erişemezler, Çözemezler çözemezler, onun bir düşü var ki asla asla bilemezler, Onu nasıl sevemezler, Bilemezler, hiç hiç sevemezler... Göremezler göremezler, kalbindeki elmasa erişemezler, çözemezler çözemezler, onun bir düşü var ki asla asla bilemezler, Onu nasıl sevemezler, bilemezler hiç hiç sevemezler... Şimdi o, kanatlarını rüzgara açmış, dur diyemezler diyemezler, Yıldızların arasında o kadar parlak ki onu seçemezler seçemezler... Başka sularda o şimdi , başka rüzgarlar arıyor, Başka yollara yürüyor, başka başka, Başka sularda o, başka rüzgarlar arıyor, Başka yollara yürüyor, başka başka...