güney marlen - şarapçı remzi

Em Am Ne komşuluk kalmış bu mahallede ne dayanışma B Em Bana sorarsan en iyisidir Şarapçı Remzi Amca Am Pek sevilmez ama hep düşene koşar yardıma B Em Yüreği temiz, elleri biraz pistir anca Am Çoğu zaman yatar parkta ve giyer koca bir parka B Em Sakallı ya derler Marx ama Robin Hood aslında Am Yerde bir gün para bulunca bayram yaşattı çocuklara B Em Kalan parayla içki aldı yine tam bir kasa Em Am Deli sanırlar ama Adorno öğretti tüm parka B Em Anne erken ölünce kalmış zengin ve aksi bir baba Am Evden kaçmış, tıp kazanmış ama atılmış olaylara karışınca D B Tutamam demiş silah, asker kaçağı hala Em Delirirdi bu dünyada, düşünmedi para mara Am Aldı gitti vura vura, kıyılır mı bu adama B Birileri kara kara düşünüyor ara ara Em Ne olacak bu dünya Em Am Hiçbir işte tutunamamış, evlenip boşanmış B Em Dinsiz imansız ve talihsiz bir adammış Am Bir sevgilisi varmış, arada gelen o kadınmış B Em Camdaki teyzeler içki kadar buna da kızarmış Am Mahalle sanki Ağır Roman, geçenler hızlı yürür korkudan B Em Ceplerini yoklar kimisi ama önyargıdır tabii ki Am Ağır abiler bir gün mevzuda, ayırmaya gitti Remzi D B Bir el silah sesi, yıkıldı, aslan gibiydi Em Am Cenazesinde toplam üç kişi vardı B Em Biri Allah’ın emri zaten imamdı Em Am Biri ben diğeri de bakkaldı B Em Bakkal dedi ki "Bana Remzi’nin borcu vardı"