sancak - söz ver

Bm Sanki kim benim umrumda G Sen dışında bütün dünya yansın Bm Bm G G Bm Beni öldürmen lazım, soğumuşken sancım G En başından bile bile sana dönmem lazım Bm Ellerini çek üzerimden, nefretine muhtacım G Her şeyimi aldın içinden bu küçük dünyamın Bm Umarım bu nefretle ölmem Ona da benim gibi sarılacağına söz ver G Birkaç parçam kaldı kırılmayan O yüzden bir gün yine gelip beni uçurumlardan bırakacağına söz ver Bm Sanki kim benim umrumda G Sen dışında bütün dünya yansın Uyuttun bi de omzunda Bm Öldürdün beni uykumda, yandım G Gelip beni bulsunlar kalbimin kör kuyusunda kayıbım Bm Alıp beni koynundan yokluğunla sınasın yine tanrım Bm Beni unutman lazım, kabuklarımı açma diye G Aynı yarayı deşme diye, bu yarayı kesip atmam için bana bi umut lazım Bunu bilip de mutlu olma diye seni unutmam lazım Bm Rahat mı yaslandığın omuz Bir gün aklına gelirse eğer onun omzunda kokum G Ondan uzak dur Onu da benim yerime koyup gelme Benden uzak dur ya da gel inandır ve sonra tuzak kur Bm Umarım bu nefretle ölmem Ona da benim gibi sarılacağına söz ver G Birkaç parçam kaldı kırılmayan O yüzden bir gün yine gelip beni uçurumlardan bırakacağına söz ver Bm Sanki kim benim umrumda G Sen dışında bütün dünya yansın Uyuttun bi de omzunda Bm Öldürdün beni uykumda, yandım G Gelip beni bulsunlar kalbimin kör kuyusunda kayıbım Bm Alıp beni koynundan yokluğunla sınasın yine tanrım